طراحی نما و معماری ویلای فردوس

موقعیت: مازندران، رویان، شهرک فردوس جنوبی

شرکت مشاوره: دفتر معماری سهراب رفعت

معمار مسئول: سهراب رفعت

تیم طراحی: سالومه گلبابائی، نگین عسگری، محمد­رضا موحدی، محمد حسین شوقی

تاریخ شروع و اتمام کار: شهریور ۹۱ تا آبان ۹۲

مساحت زمین: ۱۰۰۰ مترمربع

مساحت ساخته شده: ۳۹۰ مترمربع

نوع ساختمان: مسکونی

مجری: بهروز قائمی

عکاس: علی دقیق

جایزه:

برنده دوم در بخش معماری داخلی و برگزیده بخش معماری فضاهای مسکونی دو سالانه معماری و معماری داخلی ایران ۱۳۹۳
پروژه تقدیر شده جایزه معمار ۱۳۹۳ در بخش مسکونی تک واحدی

بنا موجود با زیربنای ۳۹۰ متر­مربع در قطعه­ای جنگلی به مساحت ۱۰۰۰ مترمربع قرار گرفته است. ایده اولیه طراحی ویلای فردوس بر اساس ترکیبی از دو حجم مستقل که تامین کننده نیازهای فیزیکی پروژه می باشد شکل گرفت. استفاده از فضاهای منفی ایجاد شده در حجم (تراس های به وجود آمده در هر دو طبقه) و ترکیب صفحات عمودی چوبی با جداره های شیشه ای که پله ی ارتباطی بین دو طبقه را نیز به وجود می آورد، از سوی دیگر رویکردهای اصلی طرح در جهت پاسخگویی به نیازها می باشد.

سایت پروژه در شهرکی با مناظر زیبای طبیعی و در همنشینی با درختان و آبراه ها و برکه ها واقع شده است که این پتانسیل مثبت ، طراحی را به سمت استفاده حداکثر از مناظر اطراف سوق می دهد و همینطور به دلیل عملکرد ویلایی این بنا ، استراتژی طراحی در برخورد با آن در مقایسه با طراحی یک واحد مسکونی با سکونت دائم تفاوت هایی خواهد داشت . از عوامل کلی تاثیرگذار در به وجود آمدن حجم و فرم اصلی و نیز پروسه طراحی می توان به موارد زیر اشاره کرد : لزوم رعایت همسایگی ، قوانین ساخت و ساز در شهرک ، خواسته های کارفرما ، مبانی نظری ، عوامل اقلیمی ، روابط فضایی ، تناسبات ، میزان شفافیت ، عملکرد فضا ها و خط آسمان و نیز اگر جزئی تر به روند طراحی اشاره شود باید به موارد زیر اشاره شود :

محدودیت ارتفاع و فواصل بنا طبق قوانین شهرک
حداکثر استفاده از فضای سبز و پایدار نگه داشتن  تمامی درختان موجود در سایت
ایجاد محصوریت نسبت به همسایه شرقی
حفظ حداکثر دید به جنوب غربی و غرب با حداکثر شفافیت به سمت فضای سبز ملک پارک و برکه شهرک
ارتباط مستقیم و مستقل مطبخ و اتاق آشپز به فضای بیرون بدون ایجاد مزاحمت برای بخش خصوصی تراسهای متعدد با دیدهای متنوع برای استفاده در فصول مختلف
ارتباط مستقل اتاق مهمان با فضای بیرون
ایجاد ارتباط عمودی بین طبقات بصورت حرکتی مابین بیرون و درون فضا بصورت شفاف با پله و آسانسور داخلی در حداقل سطح اشغال بنا

به سقفی که حداقل شیب آن ۱۵ درجه تا حداکثر ۷۰ درجه باشد، سقف شیبدار می‌گویند. عموماً در اقلیم‌های سرد و پر بارش برای جلوگیری از نفوذ آب به داخل ساختمان از سقف‌ شیبدار استفاده می‌شود. در این نوع سقف‌ها، سازه‌ی سقف توسط آهن کشی و گاه فلزات دیگر ایجاد می‌شود.‌ پوشش سقف شیبدار بر روی آن نصب می‌شود‌. این پوشش می‌تواند تایل‌های آردواز، سفال، چوب ‌یا از مصالح رایج دیگر باشند.

شرایط اقلیمی معتدل و مرطوب منطقه باعث به وجود آمدن سقف شیبدار ، تراس ها و پیش آمدگی ها جهت کنترل نور و نیز باز شوهایی جهت سیرکولاسیون طبیعی هوای داخل ویلا شده است . یکی از متریال های اصلی مورد استفاده به عنوان پوشش دیوارها ، چوب مقاوم در برابر رطوبت و آفتاب می باشد که به نوعی ایده گرفته از پوشش چوبی خانه های سنتی منطقه است ولی به شیوه مدرن تر و مقاوم تر که این متریال و سقف شیبدار و نیز پله اکسپوز موجود در نما باعث نوعی هماهنگی با معماری بومی مازندران شده است . از طرفی نظرات کارفرما نیز در طی پروسه طراحی بنا بر سلیقه و انتظارات خود از فضاهای مختلف ویلا ، بر حجم و فضاهای داخلی تاثیرگذار بوده است .