خانه مثلثی، علیرضا اقدامی – اصفهان

معمار: مهندسان مشاور فرم (فضا، راه، منظر)
موقعیت: اصفهان، ایران
تاریخ: ۱۳۹۴
مساحت: ۵۲۰ مترمربع
وضعیت: ساخته‌شده
کارفرما: علیرضا کلاهدوزان
تیم طراحی: علیرضا اقدامی، سپیده شکرچی‌زاده
همکار طراحی: سمیه سعیدی
طراح سه‌بعدی: سمیه سعیدی، احسان حسینی
پیمانکار: خشوئی
نظارت: علیرضا اقدامی
گرافیک: نسیم عبدلی، فرناز ناصری بروجنی
عکس: علیرضا اقدامی

خانه مثلثی، پروژه‌ای با موقعیت مکانی خاص و کارفرمایی خاص نیست، ساختمانی است از بطن ساخت‌وسازهای معمول شهر که با هدف سودآوری حداکثر به وجود می‌آیند، ساختمان‌هایی با کمترین دغدغه فرهنگی در زمینه معماری و با بیشترین میزان تاثیرگذاری بر سیما و منظر شهری، به دلیل کثرت‌شان در شهر.
متعارف‌بودن پروژه به لحاظ داشتن کارفرمایی با ایده‌های کلاسیک و بساز و بفروشی، قرارگیری سایت پروژه در بافت متوسط و در حال توسعه شهر، و هندسه نامناسب زمین، ما را بر آن داشت تا در چالشی فراتر از خلق یک پروژه عادی و با هدف تغییر ذائقه کارفرمای کلاسیک و عامه مردم، خود را محک بزنیم.

پروژه در اراضی در حال توسعه شرق اصفهان (با ساخت‌وسازهای ضعیف) و در محل تلاقی دو شبکه تفکیک شهری واقع شده است. اراضی مذکور، در گذشته به امر کشاورزی اختصاص داشته و در سال‌های اخیر، تحت عنوان «شهرک فاضل»، تفکیک و ساخت‌وساز در آنها صورت پذیرفته است. سایت پروژه از یک‌سو در امتداد محور خیابان قرار دارد و از سوی دیگر، به دلیل قرارگیری در محل تلاقی دو شبکه شهری، مثلثی‌شکل است.

به دلیل محدودیت‌های ابعاد، شکل زمین و مقررات جاری ساخت‌وساز (شهرداری) و محدودیت‌های مالی کارفرما که امکان خلاقیت فضایی در پلان را محدود می‌کرد، به نمای پروژه توجه ویژه‌ای شد و با حفظ خلوص و سادگی فرم بدنه، از بازشوها به عنوان پتانسیل طراحی استفاده شد. تغییر در ابعاد و جابجایی بازشوها، همزمان با عمیق‌تر شدن آنها و تأکید بر عمق، با تغییر مصالح و رنگ، پوسته نما را به یک حجم سه‌بعدی تبدیل کرد و تلفیق بازشوها در طبقات، منجر به ایجاد تنوع بصری و کشیدگی نمای پروژه شد. در مرحله آخر نیز، چرخش بازشوهای کناری به سمت فضای سبز موجود در سایت، علاوه بر اصلاح هندسه پلان، دید ساکنان را به سمت درختان سرسبز موجود هدایت کرد تا شاید یادی باشد از درختان گذشته سایت.

آجر به عنوان مصالح غالب در نما به کار برده شده است تا علاوه بر پاسخگویی به شرایط اقلیمی منطقه، حس حضور در «خانه» را برای ساکنان، با تجربه متعارف حضور در آپارتمان جایگزین کند.