مجتمع مسکونی باغ ونک تهران

زمین این مجتمع، باغ تقریبا خشک‌شده‌ای در ده‌ونک بود با حد مجاز ساخت ۴۵ درصد مساحت در ۵ طبقه مسکونی. ایده اصلی بر اساس باز آفرینی قالب خانه-باغ شکل گرفت. با تصمیم تیم طراحی تعدادی از درختهای قدیمی باغ و حتی بعضی از درختان خشک شده را حفظ شد و خانه‌ها را دور این درختان و حول یک حیاط مرکزی چیده شدند.خانه‌ها از هم جدا شدند، بطوری که هر کدام از سه یا چهار وجه خود امکان نورگیری و تهویه دارند. این تمهیدات در کنار تنوع فضا، نقشه و مساحت خانه ها (از ۶۰ تا ۲۰۰ متر مربع) همگی با هدف ایجاد یک محله کوچک به کار گرفته شدند. سطح این حیاطها به جای مصالح بنایی، با صفحات فلزی سوراخ دار پر از سنگریزه ساخته شده اند تا از نظر ضوابط شهرداری جزو تراکم محسوب نشوند. بخشی از درختان خشک زمین پس از فرآوری با مواد نگهدارنده به مجتمع بازگردانده و از آنها در حیاط میانی و حتی در داخل خانه ها استفاده شد. و با جابه جایی خانه ها در طبقات، علاوه بر ایجاد حفره هایی در بنا که به تهویه طبیعی فضاها کمک می کند.

حیاطهایی برای تعدادی از خانه ها شکل گرفت که به دلیل ارتفاع بیش از شش متر سقف، جزو متراژ مجاز ساخت محسوب نمی شوند. با استفاده از همین ضابطه فضاهای سبز، فضاهای مشاع متنوعی در هر طبقه از ساختمان طراحی کردیم. نمای ساختمان در هر هشت وجه (چهار وجه داخلی و چهار وجه خارجی) جلوه بیرونی فضاهای داخلی، باغچه ها و حیاطهاست و نه صرفا پوششی منفک از فضاهای داخلی. این پروژه در فستیوال جهانی معماری سال ۲۰۱۰ در بارسلون در بخش مجتمع های مسکونی جزو پروژه های منتخب قرار گرفت.

طراحان: رضا حبیب زاده، آرزو خلیلی
همکار طراحی: نوگل زربافیان
متراژ پروژه: ۱۴۰۰ مترمربع
زیربنا: ۴۲۰۰ مترمربع
تاریخ شروع: بهار ۱۳۸۶ – تاریخ اتمام: بهار ۱۳۸۹