ویلای نطنز
کاربری : مسکونی
طراح: White on White Studio (استودیو سفید روی سفید)
(فائزه عارف نظری، روح اله رسولی)
مساحت زمین: ۴۲۰ متر مربع
زیر بنا: ۲۲۰ مترمربع
سال شروع و خاتمه اجرا : شهریور ۱۳۹۲-شهریور ۱۳۹۵
ویلای نطنز برای تبدیل شدن به یک مکان مسکونی دنج، از بودجه ای محدود بهره برده تا بتواند ساخت و ساز را به بهترین شکل پشتیبانی کند. یکی از درخواست های اصلی کارفرما حفظ منظره ضلع جنوب شرقی رو به باغ بوده تا این بخش به لحاظ بصری به داخل نفوذ داشته باشد. علاوه بر ایجاد بازشوهای گسترده حفظ حریم خصوصی هم از نیازهای کارفرما به شمار می رفته است. علاوه بر نگرانی های ذکر شده فوق به دلیل قرارگیری سایت پروژه نزدیک به تأسیسات نیروگاه هسته ای، دسترسی به متریال های ساختمانی و نیروی کار حرفه ای بسیار سخت شده بود. به همین علت کارفرما مجبور بوده که از متریال و مصالح محلی استفاده کند.
از آنجایی که ضوابط شهر نطنز فقط اجازه ساخت یک طبقه بیشتر بر روی سطح همکف می دهد، طبقه بالا هیچ گونه دیدی به باغ گسترده در ضلع جنوب شرقی نداشت. به همین جهت تصمیم گرفته شد که طراحی و ساخت طبقه همکف به کل لغو شود و به صورت یک فضای باز مورد استفاده قرار گیرد و انتقال مصالح ساخت و ساز به بالا راحت تر شود. پس از قرار دادن تمام فضاها و عرصه ها در یک طبقه، چالش اصلی حفظ دیدگاه ها نسبت به ساختمان بود.
طراحی با جدا کردن فضاهای عمومی (اتاق، نشیمن و آشپزخانه) و فضاهای خصوصی (اتاق خواب و حمام) به عنوان دو عملکرد مستقل آغاز شد. تنها پیکره بندی که اجازه می داد همه فضاهای داخلی حین استقلال خود نمایی از باغ را به خانه منتقل کند، الگوی L شکل بود که تمام عرصه ها را درون خود جای می داد و می توانست همه کاربری ها در یک سطح مشترک حفظ کند.
نهایتا تفکیک فضایی عملکردهای عمومی و خصوصی به دو حجم مستقل و تغییر شکل ترکیب این دو حجم از دو باکس که در مجاورت یکدیگر قرار میگیرند به دو باکس که یکی از درون دیگری بیرون آمده و در یک مفصل مشترک اند امکان حفظ دید را میسر میساخت.
در ادامه جداره غربی پروژه که تنها جداره مشترک با خیابان عمومی بود به منظور حفظ محرمیت و جلوگیری از نفوذ نور نامطلوب غرب با یک بافت آجری پوشانده شد و برای جداره های شرقی و جنوبی مشرف به باغات در قسمت نشیمن و آشپزخانه پنجرههای سراسری کف تا سقف و برای فضاهای خواب بازشوهایی با ابعاد محدودتر در نظر گرفته شدند.
متریال اصلی استفاده شده در این پروژه شامل آجر سنتی (قزاقی) و سنگ گرانیت می باشد که هر دو از مصالح بومی منطقه به شمار میروند. آجر به کار رفته در پروژه، آجر سنتی تولید شده در کارخانجات خشت زنی اطراف منطقه و سنگ گرانیت متعلق به معادن گرانیت نطنز میباشد. استفاده از متریال های بومی منطقه نه تنها نگرانی انتقال مصالح از پایتخت به شهرستان نطنز را که از دغدغههای اصلی کارفرما بود از میان برد بلکه کمکی بود به معیشت مردم منطقه.
نطنز (باغ-شهر رها شده)
در پروسه طراحی و اجرای پروژه نطنز هیچ گاه فکر نمیکردیم ساخت یک ویلای کوچک به دور از هر گونه خودنمایی بتواند بافت روستایی شهر را متاثر کند. بالا رفتن قیمت زمین در شهرستان نطنز باعث شده باغات نطنز به طرز بی رحمانه ای دستخوش ساخت و سازهای محلی و بدونفکر شوند. ساخت و سازهایی که متاسفانه از کیفیت های بسیار نامطلوبی برخوردارند و تنها نتیجه ایجادشان از میان بردن بافت قدیم- خشت وگلی- و ایجاد یک سیمای ناهمگن است. دلمان می سوخت ولی میدانستیم نمی توانیم مانع شویم.
پس از اتمام پروژه و شروع ساخت پلاک مجاورتوسط مالک آن، استفاده سازنده از متریال آجر (در شهری که نماهای سنگی و سیمانی عاری از دیتیل پوسته شهر را پوشانده) و سعی در محدود کردن متریالهای مصرفی به مصالح بومی موجود در منطقه و همچنین نمونهبرداری از دیتیلهای استفاده شده در نمای پروژه، ردی از امیدواری را در ذهنمان ایجاد کرد. خوشنودی مان زمانی کامل شد که متوجه تکرار دیتیلهای کوچک ساختمان و استفاده از دو متریال بومی منطقه در چندین بنای دیگر پراکنده در سطح شهر شدیم. پروژه نطنز امروز دیگر یک ویلای کوچک در خیابانی گمنام نیست، بنایی است که با تغییر سلیقه عمومی تغییرات کوچکی را در سیمای شهری منطقه آغاز کرده است.
پلان ها، دیاگرام ها، برش ها و …
