دفتر کار مجله دیار اثری زیبا از رضا نجفیان

ایده زیبا در طراحی داخلی دفتر کار مجله دیار

     

معماری: دفتر معماری رنا دیزاین

معمار مسئول: رضا نجفیان

سال: ۱۳۹۴

وضعیت: ساخته شده

موقعیت: ایران، تهران

متراژ: ۵۲ مترمربع

عکاس: پرهام تقی اف

کارفرما برای توسعه ی کسب و کار خود، قصد راه اندازی دفتر دوم خود در شهر تهران را داشت. دفتر دوم در مجاورت دفتر اصلی یعنی دفتر سینمایی دیار مدیا، در ساختمانی در شمال تهران واقع شده است. برای این دفتر، یک قفسه کتاب خاص و منحصربفرد طراحی شده است که در تصاویر مشاهده می نمایید. این قفسه کتاب به عنوان بخشی از طرح است و یک آبجکت جدا نیست. قفسه کتاب در همراهی با دیوار و سقف از زمین شروع شده و تا سقف ادامه می یابد اما حرکت مواج همچنان روی سقف ادامه دارد. این قفسه، از جنس DMF و به رنگ سفید بوده و با قراردادن مجلات و کتاب ها یک رفلکس نور بسیار زیبا خواهد داشت.

طراحی دفتر مجله دیار، در فضایی کوچک ( ۵۲ متر مربع ) و با تأکید بر نمایش ساده ولی متفاوتِ کتب و مجلاتی که در دفتر به نمایش گذاشته می شوند، انجام شده است. ایده اصلی مبنی بر این که کتابخانه، عنصر اصلی معماری پروژه بوده و به شکل عناصر ساختاری معماری داخلی همچون دیوار، سقف و جداکننده ها در کل فضا جاری گردد. کتابخانه ای که در مواجهه ی اولیه مخاطب دیواره ای مواج با رنگ های ملایم و متنوع در قسمت های مختلف را نمایش می دهد و با حرکت و جابجایی وی؛ چهره و عملکردی نو را از خود بروز می دهد.

مخاطب در این هنگام است که در می یابد رنگ های ملایم دیواره، انعکاسی لطیف از رنگ جلد کتب و مجلات مختلف بر جداره جانبی قفسه ها بوده است. تأثیری که با هر جابجایی کتابب و مجله در قفسه ها، ترکیب رنگی جدیدی را برای دیوار به عنوان پاسخی به رفتار مخاطب می آفریند. هندسه طرح در حکمت مواج خود و همه اِلِمان ها در جزئیات جاری خویش، وظیفه دارند با صراحتی غیر تکراری، اهمیت کتاب و سایر نشریات را در تار و پود بافتی فرهنگی به ناظر ارائه کنند، بی آنکه موازین ارگونومی را برای کارکنان مخدوش سازند. قفسه ها، نه تنها محل استقرار کتب و نشریات اند، بلکه به گونه ای آن ها را به ناظر تعارف می کنند. نگاه ناظر که از همان ابتدا بر موج خطوط و لبه ها سوار می شود، حتی بدون ارتباط با متن کتب و نشریات با متنی کلّی تر، ارتباط برقرار می کند که در فضایی دوستانه و آرامش بخش جاری است. در این متنِ کلان که در محدوده ای لطیف خلاصه شده است، او آموختن را می آموزد. و احساسش با نور و رنگ ملایمی که احاطه اش کرده اند، در می آمیزد، شاید برای لحظاتی در برکه ی همه ی چیزهایی که فراموش کرده، غوطه ور می شود و با این یادآوری به سطحی از هوشیاری و آگاهی دست می یابد، هدف طراح همین آگاهی بوده است.