خانه شماره ۲۰  آتلیه مکعب سفید

نام: خانه شماره بیست (نمود نظم در میان آشفتگی)/
آدرس: آذربایجان غربی، ماکو /
شرکت مشاور: آتلیه مکعب سفید/
معماران: رضا اسدزاده، شبنم خلیل پور /
تیم طراحی: هنگامه رضایی، محمد اسدزاده/
طراحی منظر: رضا اسدزاده/
تاریخ اجرا: ۱۳۹۶ – ۱۳۹۷ /
مساحت زمین: ۲۷۵ مترمربع/
مساحت ساخته شده: ۹۰۰ مترمربع/
نوع: مسکونی/
سازه: علی یوسفی ماکوئی /
مدیر اجرایی: محمد اسدزاده/
نظارت: آتلیه مکعب سفید/
طراح سه بعدی: دانیال اخویان/
گرافیست: مهدی نیکخواه /
ماکت: شبنم خلیل پور /
عکاس: فرشید نصرآبادی/
کارفرما: اکبر احمدی/
مصالح: سنگ بازالت، سنگ تراورتن، پنجره الومینیومی لورنزو، ترمووود

چنان چه به ماکو نزدیک می شوید، جایی که این ساختمان واقع شده است، شما با جاده ای پرپیچ و خمی روبرو می شوید که از میان دره ای می گذرد و سپس چشم انداز شهر ظاهر می شود. کوه های برهنه این شهر مرزی و تاریخی را به آغوش می گیرد. برخی از ساختمان ها در دامنه کوهها در دوره های مختلف تاریخی ساخته شده اند و به نظر می رسد که ساختمان های معاصر به طرز بی نظمی رشد کرده اند. این شهر رمزآلود شامل چشم انداز شهر و معماری های ارزشمندی است که به فراموشی سپرده شده، اما در ۵ سال اخیر طراحی و ساخت برخی از ساختمان ها پرداخته شده است. ما سعی کرده ایم که با استفاده از معماری مدرن و استفاده ازمتریال بومی تأثیر به سزایی در چهره شهر بگذاریم. یکی از این پروژه ها خانه شماره ۲۰ به مساحت ۲۷۵ مترمربع می باشد که دارای بافتی آشفته مانند سایر ساختمان ها بود. ساختمان دارای ۴ طبقه با زیر بنای ۹۰۰ مترمربع می باشد، که طبقه همکف به فضای عمومی و پارکینگ اختصاص داده شده، طبقه اول و دوم به عنوان مسکونی دوبلکس و طبقه سوم به شکل یک واحد مستقل با تراس های بزرگ می باشد.

    

شکل گیری این کانسپت نتیجه چالش بین معماران و مالک بود. نتیجه چنین شد که یک ساختمان مسکونی متفاوت با کانسپت مینیمالیسم و ساده طراحی شود. طراحی نما در فضاهای داخلی نیز ادامه یافت که منجر به فضاهای باز متفاوت و کیفیت های فضایی شد. این پروژه نه تنها یک ساختمان در شهر مرزی بود، بلکه یک نقطه کانونی برای ارتقا و اصلاح چشم انداز فضای عمومی شهر نیز بود.

  

سیستم سازه ای، اسکلت فلزی و سیستم تاسیسات مکانیکی به صورت موتورخانه مرکزی و اسپیلت در نظر گرفته شده است. سطح اشغال در همکف ۱۰۰ % و در طبقات ۷۵ % می باشد. طراحی پلان حول نیازهای کار فرما در نهایت خلوص و سادگی شکل گرفته. طبقه ی اول دارای یک سالن بزرگ مشرف به حیاط به همراه آشپزخانه و اتاق مهمان و طبقه ی دوم شامل سه اتاق بزرگ و نشیمن طراحی شده؛ حجم از مکعب هایی تشکیل یافته که از دل یکدیگر بیرون جسته اند و این موضوع دید های متنوعی با توجه به بازی بازشوها میسر کرده. استفاده از سنگ تیره و روشن بر بیرون زدگی احجام و سایه اندازی تاکید کرده است. ایده ی طراحی نما و مکعب های در هم تنیده به فضای داخل نیز کشیده شده و باعث ایجاد تراس های خصوصی در اتاق ها گشته که کوه و مناظر طبیعی را قاب می کند.

  
در حال حاضر خانه ی شماره بیست فقط یک خانه در شهر مرزی و دور افتاده ای به نام ماکو نیست بلکه عامل تعیین کننده ای است در پرورش سلیقه ی عمومی مردمانش و بهبود منظر شهری ، هر چند کوچک…

  

پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.